Als een Chinese vracht trein haalt in Iran, pessimisten in New Delhi zou zien als nog een andere lijn in China de “omsingeling” van India. Maar de paar optimisten hier zie alle reden om aan te grijpen op het moment als India ‘ s langverwachte mogelijkheid krijgen om betrouwbare toegang tot het binnenste van Azië.
Na een twee weken durende reis van Yiwu, in Beijing ‘ s industriële hart in de oostelijke provincie Zhejiang, de 32-container trein die aankwam in Teheran op maandag is de eerste die ooit langs de legendarische zijderoute tussen China en Iran.
De reis, via Kazachstan en Turkmenistan, knippen bijna 30 dagen van de reistijd van Shanghai naar Bandar Abbas in Iran. Voor nu, de treinen zal eenmaal per maand. Als de handel picks up tussen de twee landen, de frequentie is naar verwachting omhoog gaan, en het netwerk uitgebreid naar Europa en de Arabische Zee.
Voor degenen die in New Delhi bekijken van Peking door een donkere lens, de nieuwe rail-link is een van een stuk met de plannen voor de bouw van een rail corridor over de Karakoram gebergte tussen west-China en de haven Gwadar op Pakistan Makran kust.
Share Dit Artikel
Gerelateerd Artikel
Silk Road Focus: Afhaalchinees- Orient Express reloaded
Xi Jinping komt morgen, wil PM Narendra Modi aan boord van de Zuidelijke zijderoute- Chinese Takeaway: Een Riem, Een Weg
Chinesetakeaway: Afrikaanse Spoorweg
Het grote Spel Folio: China ‘ s railroads
Het is ook een aanvulling op China ‘ s plannen voor het ontwikkelen van spoor-en wegverbindingen in Myanmar tussen de provincie Yunnan en de Baai van Bengalen. China heeft al een olie-en gas pijpleiding langs dezelfde route. Beijing heeft ook zijn indrukken van Delhi aan te melden bij een industriële corridor tussen Kunming, de hoofdstad van Yunnan, en Kolkata door Myanmar en Bangladesh.
Hoewel India ‘ s reactie op de Chinese connectiviteit initiatieven heeft de neiging om negatief te zijn, sommige ambtenaren in New Delhi belt voor een meer verfijnde reactie op wat Peking noemt het “een Riem Een Weg” (OBOR) initiatief.
De OBOR project vorm te snel, het gaat om vele intercontinentale projecten in heel Eurazië en tussen de Indische en Stille oceaan.
Bijna twee jaar lang, China is het verzenden van goederen via het spoor vanuit Chongqing in het zuidwesten van China naar Hamburg en Madrid. Jaren van Chinese investeringen in interne en grensoverschrijdende verbinding is nu begonnen te bloeien in een massieve rail netwerk van China met verschillende delen van Azië en Europa.
Dit netwerk wordt versterkt door een enorme inspanning aan het versterken van de maritieme verbindingen tussen China de kust van de Stille oceaan en de Indische Oceaan. Beijing is de ontwikkeling van een aantal greenfield-poorten en speciale economische zones rond hen uit Myanmar naar Oman, en van Maleisië naar Tanzania.
Pragmatists in New Delhi zeggen India moet het ontwikkelen van een gedifferentieerd antwoord op deze projecten in plaats van een deken ‘ja’ of ‘nee’. Ze suggereren New Delhi mag geen vrachtwagen met projecten die worden uitgevoerd in de Indische belangen, en het actief deelnemen aan China in de ontwikkeling van corridors die voordeel van India.
China Iran spoorlijn is een project dat India zou willen ondersteunen. India is inderdaad in tegenstelling Peking de plannen voor de bouw van een China-Pakistan-Economische Gang, of CPEC, van Kashgar naar Karachi, verwacht te betrekken bij projecten ter waarde van meer dan $ 45 miljard.
New Delhi mag geen ruimte voor finesse hier sinds de CPEC loopt door PoK en uitdagingen India de territoriale soevereiniteit. Maar India moet blij met de China-Iran Silk Road dat heeft meer kans van slagen dan de CPEC.
Terwijl de bouw van een spoorweg over de Karakorams is een grote technische uitdaging, China, Iran gang moet alleen op de modernisering van de bestaande weg-en spoorverbindingen tussen China, Centraal-Azië en Iran. Het wordt ook geconfronteerd met minder bedreigingen van de veiligheid dan de Pakistan route.
Met Pakistan weigert te geven, India toegang tot Afghanistan en Centraal-Azië, Delhi heeft lange Iran gezien als de toegangspoort tot deze regio ‘ s als Rusland en Europa. India had ook al te popelen om de ontwikkeling van de Chabahar poort aan de ontwikkeling van commerciële links naar innerlijke Azië.
In plaats van het zien van Chabahar als een Indiase rivaal China ‘ s Gwadar project in Pakistan, Delhi moeten bieden om te werken met Teheran en Beijing te ontwikkelen Iran poorten en de verbetering van de weg en het spoor connectiviteit.
Als het gaat uit van het economisch isolement en trekt grote Chinese investeringen, Iran onvermijdelijk wordt het een geloofwaardig alternatief voor Pakistan in het verbinden van Eurazië naar de Indische Oceaan. Als en wanneer Pakistan niet openen de wegen naar India, Delhi hebben de luxe van meerdere routes in Eurazië.
(De schrijver is Directeur van de Carnegie India, en de Raadpleging van de redactie van buitenlandse zaken voor De Indian Express)