Afgezien van de Rechten van de Gelijkheid en de Vrijheid van Meningsuiting van het Denken, de Grondwet van India ook garandeert het Recht om te Leven met de Menselijke Waardigheid, die automatisch vouchsafes wettelijke bescherming voor “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” ongeacht iemands kaste, religie, geslacht of ideologische overtuiging. Het is vooral omdat van deze principes is dat India vandaag de dag niet alleen een natie, maar ook een idee dat fungeert als een baken van inspiratie te midden van de chaos van het midden-oosten, oost-Europa, Zuid-Azië, enz. Als India is blijven marcheren naar steeds hogere doelen, moeten we gezamenlijk blijven verhogen moeilijk en ongemakkelijk vragen over onze talrijke socio-economische en politieke problemen, want het is pas dan dat we kunnen aanpakken of schadeloosstelling.
Share Dit Artikel
Gerelateerd Artikel
JNU protest: Kanhaiya Kumar worden geproduceerd in de rechtbank, de studenten gaan in staking
Arrestatie van Kanhaiya Kumar: Menselijke ketting op JNU campus als docenten de vraag ‘willekeurige lasten’ worden verwijderd
Links, Rahul mee JNU protest, student union oproepen tot staking tot Kanhaiya is uitgebracht
Dalit-scholar ‘ s zelfmoord: JNUSU leden start hongerstaking van politiebureau
Over het gangpad: ‘Mijn geboorte is mijn dodelijk ongeval’
Hyderabad Universiteit Dalit-personeel vertelde: ‘je bent afgekeken’
Onlangs, in de geest van die verdere maart, een tiental studenten een bijeenkomst georganiseerd in het Jawaharlal Nehru University (JNU) de “stand-in solidariteit met de strijd van de Kashmiri mensen voor hun democratische recht op zelfbeschikking” en om te protesteren tegen “de gerechtelijke moord van Afzal Guru en (separatistische leider) Maqbool Bhat”. Sindsdien JNU geconfronteerd met zware flak en haar studenten gebrandmerkt als anti-nationaal voor het verhogen van deze “onverteerbaar en pro-Pakistaanse problemen”, als iemand ongevoelig gekenmerkt. We moeten ons de vraag stellen: doen we echt niet wilt dat deze problemen op te lossen? Er zijn razende debatten over de hele wereld over de vraag of de doodstraf werkt echt als een effectieve afschrikking voor toekomstige misdaden of criminelen. In vertrouwen op hem, moeten we onszelf niet afvragen of we worden reparatie/net of onze Azteekse als offers reek van wraak? Aan de andere netelige kwestie, moeten we niet streven naar het overwinnen van de historische -, culturele-en ontwikkelings-problemen die vervreemd grote delen van Kasjmir met de mainstream (het is vermeldenswaard dat India gezichten soortgelijke predicaments in het Noord-Oosten en Links Extremisme getroffen districten)? Het is de moeite waard om ons af te vragen hoe kunnen we inhoudelijk adres het betreft deze gedeelten van de samenleving? Dit zijn serieuze vragen, en je moet er voorzichtig reflectie en overleg, en een universiteit is de beste plaats om dit te doen. Immers, Jawaharlal Nehru zei ooit: “een universiteit staat voor…tolerantie voor reden dan ook, voor het avontuur van ideeën en het zoeken van de waarheid…Als de Universiteiten de vervulling van hun taken adequaat, dan is het goed met het land en de mensen”.
In plaats van het stimuleren van een cultuur van discussie en overweging (die onze Grondwet garandeert), de BJP heeft gekozen om niet alleen het bestraffen van een hele gemeenschap student op basis van de opruiende slogans opgevoed door een minuscuul gedeelte van de mensen die aanwezig zijn op het evenement, maar ook gelegitimeerde geweld als de eerste en laatste instantie op het oplossen van problemen. Ze zijn meedogenloos geweigerd om het veroordelen van de Akhil Bhartiya Vidyarthee Parishad (ABVP), die in zich gedragen als Nazi stormtroopers, willekeurig escaleerde de kwestie door bundeling goons met het enige doel van het mishandelen van de weinige leerlingen op het evenement. Als ze oprecht bezorgd zijn over de kwestie, of de manier waarop ze zijn opgevoed, ze moeten met redenen omkleed zijn met de sloganeering paar van de speciousness van hun middelen. In plaats van het aangaan van een gezonde discours, als andere groepen studenten kwam uit ter ondersteuning van de organisatoren van het evenement, en wanneer Kanhaiya Kumar (JNU de student union president) veroordeelde de ABVP poging om geweld te gebruiken, zoals gekastijd pestkoppen, ze scampered voor hulp van hun politieke handlers in de BJP.
De BJP deel te gemakkelijk voorbijgegaan aan het feit dat de JNU Studenten Unie, alsmede alle groepen studenten (met uitzondering van ABVP) kritiek geuit op de verdeeldheid sloganeering in een beschaafde en rustige manier. Ten tweede, ze deden niet eens de moeite om het vaststellen van de feiten voordat slapping een opstand rekenen op Kumar (die met spoed naar het evenement alleen te dringen studenten tegen het verhogen van verdeeldheid slogans en te overtuigen van de ABVP van toevlucht te nemen tot gewelddadige middelen). In zijn toespraak op de plek, Kumar betoogd dat “wij vertrouwen op de grondwet van dit land. Als iemand uitdagingen van de grondwet, worden de Sanghis, het zal niet getolereerd worden…we hebben geen vaderlandsliefde attest van de “RSS”. Klinkt dit zelfs op afstand opruiend? Voor elke objectieve waarnemer, de BJP lijkt te hebben sloeg de tegen Kumar uitsluitend om een voorbeeld van hem, om zo te ontmoedigen iemand bekritiseren de RSS.
Bovendien, als er iemand in de BJP de moeite had genomen om nog een vluchtige controle, ze zou zich hebben gerealiseerd dat een rechter vijf Grondwet bank van de Supreme Court maakte het duidelijk overvloedig in Kedar Nath Singh vs Bihar dat de vermeende opruiende meningsuiting kan alleen gestraft als de spraak is van een ‘aanzetten’ tot ‘geweld’, of ‘de openbare orde’. Tal van andere zaken (“Indra Das vs Staat Assam”, “Arup Bhuyan vs Staat Assam”, evenals “Shreya Singhal vs Unie van India”) zijn daarom herhaald. Wettelijk is er een duidelijk onderscheid tussen belangenbehartiging en het aanzetten, en alleen de laatste kan worden gestraft. De studenten van JNU waren zeker niet pleiten voor de gewelddadige omverwerping van de regering, zodat de NDA heeft geen locus standi in hen te beschuldigen van opruiing.
Het is zeer waarschijnlijk dat dit artikel zal worden belachelijk gemaakt, zodat een waarschuwing wordt hierbij essentieel. Het doel van dit artikel is niet te legitimeren opruiende sloganeering of zelfs verheerlijken separatisme, maar deze aflevering heeft verhoogd diep verontrustende vragen. Is de ABVP (en bij uitbreiding, de BJP)’s patriottisme, zodat de huid diep dat het wordt beledigd door een paar studenten te betrekken in een dialoog? Zelfs als het protest vergadering gezocht op vraag van de regering het officiële beleid, is het gerechtvaardigd voor de BJP om te mishandelen van een groep studenten die graag een volledig geblazen revolutionaire leger op de vooravond van een bloedige burgeroorlog? En even pertinent, is de BJP voortaan gaan voor de behandeling van een verhoor van het beleid van de regering als opruiend?
De BJP ‘ s gedrag sinds het aantreden is verachtelijk. De wijze waarop de NDA heeft onderdrukt enige mening contrasterende om de Sangh ‘ s is duidelijk doet denken aan Nazi-Duitsland (overigens, dit is iets dat Premier Modi die onder zijn leiding van Gujarat. Editors, zoals die van de Surat Samna en de Times of India, werden routinematig lastiggevallen met opruiing kosten voor de kritiek van CM Modi). In de tweede plaats, afgezien van de grotere vraag van de onrechtmatigheid van de BJP voortdurend in te grijpen in de interne aangelegenheden van onderwijsinstellingen (vergeet niet de Universiteit van Hyderabad, IIT-Madras, FTII etc.?) wat doen de BJP ‘ s wetgevers hebben in het krijgen van die betrokken zijn bij feiten tussen studenten? Is dit wat we hebben gekozen hen te doen? Ten derde, waarom doet UUR Modi gedragen zich alsof hij de minister-president alleen van die mensen die het met hem eens? Zijn regering heeft genadeloos aangevallen iedereen die durft te reden, met de beschuldiging van verraad. Martin Luther King ooit betoogd dat “de ultieme zwakte van geweld is dat het een neergaande spiraal, het verwekken van wat het probeert te vernietigen”. De BJP doen er goed aan te bedenken dat, opdat onze studenten beginnen wapenen zich met wapens (in plaats van ideeën).
Als een samenleving, we moeten ons verdedigen van de vrijheid van meningsuiting in India, zelfs wanneer het harken iets moeilijk is of controversieel. We moeten vooral het verdedigen van deze vrijheden in onze universiteiten, omdat de meeste van de indiase leiders van de toekomst zal ontstaan van hen. India moet denken, barmhartige en deliberatieve studenten die zich zullen wijden aan doordachte en zorgvuldig onderzoek over kwesties van nationaal belang. Dat kan alleen gebeuren als de studenten en de docenten (als ook alle volkeren’ in heel India) is toegestaan deel te nemen aan een duurzame dialectiek, ongebonden en vrij, iets dat wordt gegarandeerd door de Magna Charta Universitatum (waarvan een aantal universiteiten in India, met inbegrip van de JNU, zijn de ondertekenaars). Als we verwachten dat we nog hoop om de snel veranderende sociaal-economische en politieke realiteit van India, onze regering moet ervoor zorgen dat universiteiten moeten onafhankelijk zijn van alle politieke inmenging, iets dat de NDA heeft colossally mislukt. Voor onze collectieve belangen, onze inzet voor de volle intellectuele en morele ontwikkeling van India ‘ s toekomstige generaties moet worden absoluut. Een bedreiging voor dit moet worden tegengegaan met een standvastige vastberadenheid en kracht.