Gaat verder dan de oneven-even

0
324

Een bijzonder probleem dat de verdiensten dringende interventies is de institutionele crises in de bestrijding van Vervuiling van de Planken in het land.

De ‘odd-zelfs schema’ experiment van de Delhi Regering gaf aanleiding tot een opmerkelijk niveau van het publieke bewustzijn over de grimmige realiteit van de stedelijke luchtvervuiling. Het zou een schande zijn voor dit publiek bewustzijn te worden toegestaan om af te voeren. Integendeel, het moet worden besteed aan het handhaven van de druk op de regering om te starten inhoudelijke beleid maatregelen drastisch verminderen van de vervuiling van alle bronnen – niet alleen de voertuigen. Voertuigen vervuiling, hoewel significant, is slechts een deel van het probleem. Bijvoorbeeld, in Delhi door sommige schattingen goed voor slechts twintig procent van de fijnstof-uitstoot. Andere bronnen van vervuiling – industries, diesel generatoren, afval verbranden, bouwplaatsen, etc. – kan niet worden genegeerd. Hoewel veel van deze bronnen zijn onderworpen aan de regelgeving, om verschillende redenen – institutionele, wettelijke, economische, politieke en sociaal – deze verordening heeft slechts beperkt succes.

Share Dit Artikel

Gerelateerd Artikel

  • Beginnen met een grondige studie
  • Ja, Delhi, het werkte
  • Delhi HC weigert in te grijpen, oneven even regeling te blijven tot 15 januari
  • Verkeersbeleid werken, vervuiling niveaus, oneven-even te gaan tot Jan 15: Gopal Rai
  • Oneven-even beleid van 8 uur tot 8 uur dagelijks, zon-vrijgesteld
  • Het recht op schone lucht

Een bijzonder probleem dat de verdiensten dringende interventies is de institutionele crises in de bestrijding van Vervuiling van de Planken in het land. Deze organen zijn de eerste lijn van de regelgeving defensie voor de preventie en de controle van de meeste vormen van milieuvervuiling. Maar hun krachten en capaciteiten zijn niet in verhouding met de taken die zij verplicht zijn uit te voeren onder verschillende milieu-wetgeving. Als de overheid worstelt met haar inspanningen op zoek naar lange-termijn oplossingen voor luchtverontreiniging, is het een geschikt moment om te stimuleren de Borden en maak ze in staat om te reageren op de aard en omvang van de milieuproblemen we nu staan, en zijn waarschijnlijk te maken krijgen in de toekomst.

De beperkte handhaving van de bevoegdheden van de Bestuursorganen zijn een indicatie van de praktische moeilijkheden van hen. De Lucht (Preventie en bestrijding van Verontreiniging) Act 1981 voorziet in strafrechtelijke straf–gevangenisstraf en een boete voor overtredingen, zoals het schenden van emissie-eisen. Deze sancties kunnen alleen worden opgelegd nadat de directie bestanden van een strafrechtelijke klacht voldoet aan de formele eisen van het verzamelen van bewijzen, kosten zijn ingelijst en tot slot, een Vrederechter vindt de vervuiler schuldig. De tijd genomen om het sluiten van een dergelijke procedure is niet bevorderlijk voor een effectieve en tijdige bestrijding van de verontreiniging. Dit wordt verergerd door een lage overtuiging tarief dat verlaagt de afschrikkende effect van de wet. Dan ook niet verwonderlijk, Planken, meestal voor kiezen om niet te starten strafrechtelijke procedure. In plaats daarvan probleem mededelingen aan de eenheden met de waarschuwing van een mogelijke sluiting, intrekking van verplicht toestemming, of het oponthoud van water of voeding; en de hoop voor de naleving. Vaak is zelfs dit niet het gewenste resultaat.

Eenheden kan het risico van het negeren van dergelijke aankondigingen, als het verzamelen van gegevens en het toezicht op de capaciteit van de Platen zijn bekend hopeloos onvoldoende. Zelfs waar een verontreinigende eenheid wordt uitgeschakeld, kan de Raad van bestuur er in geslaagd zijn om het controleren van de directe oorzaak van de vervuiling, maar het kan niet direct de eenheid te zorgen voor een passende vergoeding. Ook kan het opleggen van een geldelijke boete op basis van de schade aan het milieu veroorzaakt, of dat het betalen van een schadevergoeding aan de getroffen personen. Sluitingen kunnen ook andere, onbedoelde gevolgen (met inbegrip van de werkloosheid en de financiële schade voor de belanghebbenden), die politiek en maatschappelijk onsmakelijk.

Met Borden niet effectief reguleren van de bronnen van de vervuiling, de Nationale Green Tribunaal blijkt een voorkeur forum voor klachten redressal. In het recente verleden het Tribunaal heeft uitgegeven verschillende opdrachten gericht op het aanpakken van de oorzaken van luchtverontreiniging. Maar een situatie waarin een gerechtelijk forum is het eerste aanspreekpunt voor de burger is jammer, en uiteindelijk onhoudbaar. Een bevoegde en verantwoordelijke regulatory agency (en dus vermoedelijk minder gevoelig voor corrupte praktijken) met toegang tot toereikende middelen (technische, menselijke en financiële) is veel beter geplaatst om het formuleren en handhaven van de milieunormen dan de rechterlijke macht. Zonder twijfel, de rechterlijke macht heeft deelgenomen proactief in de Indiase milieu-governance, maar vooral omdat het college is passief in het gezicht van flagrante schendingen. De rechterlijke beroep niet levensvatbaar op de lange termijn mechanisme voor de bescherming van de kwaliteit van het land en in de lucht (of andere milieu-uitdaging voor die kwestie).

Voor luchtverontreiniging verordening worden zelfs matig succesvol, dat er een geloofwaardige dreiging van handhaving van de actie is snel, evenredig aan de schade die is veroorzaakt, en niet te duur. Een veelbelovende weg voorwaarts is voor het verbeteren van de handhaving van de bevoegdheden van de Bestuursorganen – hen in staat stellen tot het opleggen van administratieve boetes, intrekken van bankgaranties, en het opleggen van een schadevergoeding. Een nota van voorzichtigheid is in orde – geen moeite te machtigen de Planken wettelijk moet vergezeld gaan van de inspanningen om ze te versterken institutioneel: ze financieel onafhankelijk en veilig, en het verhogen van de transparantie van hun werking.

De onderliggende oorzaken voor de regulatory failure verdienen serieuze reflectie, en corrigerende maatregelen, als onze steden zijn om effectief de bestrijding van verontreiniging. Zwakke Pollution Control Boards zijn een groot deel van het probleem en dus moet bezetten een belangrijk onderdeel van een hervorming van de agenda die de overheid kan het initiatief nemen. De uitbreiding van de bevoegdheden en capaciteiten van de Borden is geen makkelijke vraag. Maar de status quo is geen optie meer.

Shibani Ghosh, Milieu advocaat en Fellow, Centre for Policy Research, New Delhi