De slavernij is wettelijk verboden. Maar miljoenen indiase kinderen wonen en werken in de slave-arbeidsvoorwaarden — bonded labour, prostitutie, kinderarbeid, huiselijk ‘help’ dienstbaarheid en vele andere vormen. Volgens de laatste officiële cijfers zijn er minstens 14 miljoen kinderen onder de slavernij. Als er een meer eerlijke tellen en rapportage, dit aantal zou zeker sprong twee keer dat – misschien wel dichter bij de 30 miljoen.
De fundamentele binnenlandse wetten verbieden van kinderen die werken in gevaarlijke beroepen, en zelfs als huishoudelijke hulp of in de berm inrichtingen zijn op de boeken voor vele jaren. Maar volgens de International Labour Organisation (ILO) in miljoenen kinderen nog steeds werkzaam als huishoudelijke arbeid met inbegrip van meer dan honderdduizend van hen in de nationale hoofdstad zelf. Meer dan 12 miljoen kinderen tussen de vijf en 14 blijven werken in gevaarlijke beroepen, zoals de bouw, de productie van beedis, armbanden en vuurwerk. Dit is dus, ondanks de IAO ergste vormen van kinderarbeid, conventie (Nr 182) het verbieden van de uitbuitende vormen van kinderarbeid, waaronder mensenhandel, slavernij en gevaarlijke arbeid.
Share Dit Artikel
Gerelateerd Artikel
Kinderarbeid wordt aangemoedigd als ouders zijn werkloos, zegt Kailash Satyarthi
Nobel is een komma in mijn leven, stop alleen als kinderarbeid eindigt: Kailash Satyarthi
Op 14 miljoen, India heeft het grootste aantal mensen onder de ‘moderne slavernij’: Rapport
Moderne slavernij: de Tien landen waar slavernij is het meest gangbaar
Dertig miljoen mensen zijn slaven,de helft in India: Enquête
De rechten van het kind: in de Richting van een gelijke toekomst
In het kader van de ILO-Conventie 182, India bovenaan de lijst als het gaat om het aantal kinderen nog steeds wonen en werken in schuldslavernij en slave voorwaarden. China is een verre tweede met een veel beter opnemen dan in India. China en andere landen – met uitzondering van zes, waaronder India – die het verdrag hebben ondertekend. India, als een van de zes niet-ondertekenaars, is in de onderneming van de volgende ‘spelers in de wereld’: Cook Islands, Eritrea, marshalleilanden, Palau,Tuvalu.
Het is een kwestie van nationale schande dat India nog niet in staat om beter om te gaan met de gesel van niet alleen kinderarbeid – die op zich al erg genoeg is – maar gebonden/slave kinderarbeid. Het is niet met succes uitgeroeid verhandelen van kinderen voor seks; ontvoering van kinderen voor mensenhandel voor geslacht-en slave-kinderarbeid is niet ongewoon. In sommige gevallen schrijnende armoede krachten van ouders en voogden om te doen, het ondenkbare – verkoop van kinderen in slavernij.
Veel van de middenklasse en rijke Indianen gebruik maken van kinderarbeid als het is illegaal, immoreel en gewetenloos. Vertel mij niet dat ze zijn bezig met een voorkeur te hebben voor de armen, die zullen sterven zonder deze slavenarbeid. Ze moet stoppen met het onmenselijke, gebonden en een slaaf van kinderarbeid en in plaats daarvan wenden de ouders en / of voogden van deze hulpeloze kinderen, betalen ze een fatsoenlijk loon voor de juiste en regelmatige werktijden, overuren, wettelijke feestdagen en de medische voordelen. Dat zal bevrijden van de kinderen om naar school te gaan en fatsoenlijk leven.
De beschamende statistieken van gebonden en tot slaaf gemaakte kinderen in gevaarlijke of anderszins juridisch verboden beroepen verraden de verschrikkelijke erfenis van de laatste 68 jaar delinquent en corrupte politici en andere personeelsleden van wie de meeste zijn ademloos voering van hun eigen zakken, terwijl sermonising over gewone Indianen’ taken van het land. Ik vraag me af hoe een van hen ‘ s avonds ga slapen wetende dat miljoenen Indiase kinderen – hun kinderen en kleinkinderen tijdgenoten – verder worden benut en vaak seksueel misbruikt.
Waarom heeft India nog niet getekend voor de IAO-verdrag nr.182? Waarom heeft het vergooien van de bijna zeven decennia van de onafhankelijkheid zonder het bestrijden van armoede, honger en slave kinderarbeid? Waarom hebben Rajya Sabha en Lok Sabha is in principe stille kind over de slavernij, armoede en de honger in het land? Waarom de stilte van de staat wetgever over de slaaf/gebonden kinderarbeid, armoede en honger?
De Indiase politieke klasse is niet in beslag genomen met de grote vraagstukken van sociale rechtvaardigheid, zoals het verlichten van armoede, gelijkheid van geslachten, vrijheid van honger, corruptie, kinderarbeid en geweld tegen vrouwen. Tenzij er drastische veranderingen plaatsvinden de komende zeven decennia ga zo slecht als de laatste zeven voor de gewone Indianen. De geschiedenis zal registreren dat veel Ngo ‘s en de Indianen hebben onvermoeibaar gewerkt aan het aanpakken van India’ s grote schande van gebonden/slave en binnenlandse kinderarbeid, honger en armoede, terwijl de midget hoofden van de Indiase politiek en de heersende klassen blijven steken in hun kleine ruzies.
De verlening van de Nobelprijs voor de Vrede op de zeer verdienstelijke Kailash Satyarthi was de zwaarste mogelijke aanklacht van India in de wereld voor de voortzetting van kinderarbeid en slavernij in het land. Zelfs dat stern internationale berisping voor de verwaarlozing van hun taak om de natie nog niet ontwaakt de sluimerende zielen van de politieke klasse verdoofd door macht en corruptie.
De standpunten die door de auteur zijn persoonlijke© De Indian Express Online Media Pvt Ltd