Sommige gamehelden kent iedereen. Zelfs mensen die nauwelijks of geen computerspellen spelen weten bijvoorbeeld wat de status is van loodgieter Mario. Het besnorde Nintendo-icoon is tijdloos, kan nog decennia mee en zal altijd met het Japanse bedrijf worden geassocieerd.
Microsoft miste ooit een overtuigende mascotte voor zijn Xbox, maar inmiddels is Halo’s Master Chief onverbrekelijk met de console verbonden. De groene helm met het goudkleurige vizier wordt al jarenlang met de Xbox – en Xbox 360 – geassocieerd.
Als handhelds niet worden meegerekend, neemt Sony met zijn Playstation 2 nog altijd de toppositie in waar het gaat om de verkoop van consoles. Vreemd genoeg mist het bedrijf een echt icoon, maar het probeert Sack Boy, het koddige karaktertje uit Littlebigplanet, als mascotte naar voren te schuiven voor de Playstation 3. Verder zijn helden als Jak & Daxter en Ratchet & Clank natuurlijk onlosmakelijk verbonden met de Playstation.
Sommige helden torenen boven alles en iedereen uit. Lara Croft is weer in topvorm, in Tomb Raider: Underworld, dat in november verschijnt. Lara is leniger dan ooit en ze oogde nog nooit zo sexy. Eigenlijk is er in al die jaren niet veel veranderd aan de gameplay van Lara. Ze klimt en klautert, puzzelt en schiet zich een weg door prachtige, al dan niet fictieve omgevingen. Dat was zo, dat is zo, en dat zal altijd wel zo blijven.
Er zijn ook helden die de tand des tijds niet doorstaan, die verdwijnen omdat er geen nieuwe delen in hun serie meer verschijnen of die langzaam een karikatuur van zichzelf worden. Neem Leisure Suit Larry, een personage uit de hoogtijdagen van Sierra, toen adventures ongekend populair waren en Sierra en Lucasarts overheersten met hun series. De Larry-adventures waren hilarisch, maar na de eerste drie delen zakte het niveau in. De latere spellen waren minder leuk, en toen Sierra in 2004 in een krampachtige poging om zijn franchise nieuw leven in te blazen neefje Larry Loveage naar voren schoof, was de serie ten dode opgeschreven. Ik verwacht dan ook bijzonder weinig van Leisure Suit Larry Box Office Bust, dat momenteel in productie is.
Een andere held die al jaren als paljas te boek staat, is Duke Nukem. De ooit zo stoere spierbundel wacht al meer dan tien jaar op zijn nieuwe game, Duke Nukem Forever, in de wandelgangen inmiddels Duke Nukem Whatever genoemd. 3D Realms krijgt het niet voor elkaar om het spel, dat ongeveer vier keer van engine is veranderd, af te krijgen. De DNF-trailer eerder dit jaar was een leuk zoethoudertje, maar ik geloof er niet meer in. De Duke is een vermakelijk fossiel uit een ver verleden, en laten we dat in hemelsnaam zo houden.
Ook schaamteloos was de inspiratieloze presentatie van de nieuwe Crash Bandicoot-game op de Leipzig Game Convention. Waar Spyro the Dragon op een fraaie manier opnieuw op de kaart wordt gezet met Dawn of the Dragon, is Crash Bandicoot: Mind over Mutant een zoutloze herhalingsoefening. “Ja, het is meer van hetzelfde”, zo sprak de producer van de game terwijl hij niet echt gillend van enthousiasme zijn spel aan de internationale pers toonde. Crash kan met pensioen.
Ondertussen geniet Max Payne een revival, dankzij de naar hem genoemde film die in oktober in de bioscopen wordt getoond en waarin Mark Wahlberg de getergde politieagent speelt. De film lijkt interessant, maar ik kijk meer uit naar een derde deel in de gameserie. Kom op, Rockstar, laat eens wat horen. We weten dat jullie ermee bezig zijn!
En dan nog een geruchtmakende afsluiter. De nieuwe studio van Eidos in Montreal werkt aan twee nieuwe games, Deus Ex 3 en, zo wordt gefluisterd, een nieuwe Thief. Dat zou betekenen dat mijn favoriete anti-held opnieuw het licht ziet. Soms heeft het dus toch zin om te blijven hopen.