Afgelopen weekend was de jaarlijkse bijeenkomst van de Tweakers.net-crew. Met alweer de zevende editie van deze Mother of all Meets werd de geek-bestendigheid van het eiland Texel op de proef gesteld.
Normaliter verschijnt er elk jaar begin september een artikel op deze site waarin wordt uitgelegd waarom onze users zich een weekendje konden misdragen; dan is de jaarlijkse crewmeeting weer geweest. Dit jaar was dat anders. Er was wel een crewmeet, maar geheel in lijn met de ontwikkelingen in ict-land zijn vrijwel al onze medewerkers ondertussen mobiel online, dus de kans is groot dat je niets van onze afwezigheid hebt gemerkt. En dat terwijl de Mother of all Meets, zevende editie, dit jaar toch niet naast de deur plaatsvond.
Texel voldeed verder uitstekend aan de verwachtingen: de schapen smaakten goed, de Skuumkoppen van de lokale brouwerij hadden inderdaad een ferme schuimkraag, zowel de zee als de zon waren tamelijk waterig en het alom aanwezige zand kroop in zo veel mogelijk hardware.
En hardware was er uiteraard genoeg. Tot grote vreugde van iedereen met oren kreeg de Singstar-setup dit jaar vrij weinig aandacht, maar een gameroom ontbrak uiteraard niet en zoals gezegd, het leeuwendeel van de crew loopt inmiddels met smartphones en netbooks rond. Dat kwam de onderlinge interactiviteit uiteraard ten goede: ook in de crew zitten fanboys, expertise op het gebied van flamen is bij ons ruim voorradig en na een jaartje incasseren is het veel te leuk om ook eens uit te delen. Te dien einde was bovendien voorzien in een arsenaal Nerf-guns waar een gemiddeld leger jaloers op zou zijn. Alleen de meegesleepte kinderen, die dachten dat minderjarigen de enigen zijn die felgekleurd plastic speelgoed interessant vinden, kwamen hier van een koude kermis thuis.
Op zaterdag werd de hele kudde naar een strand vervoerd, alwaar de organisatie probeerde om de drankrekening laag te houden door de deelnemers zo grondig mogelijk uit te putten. De spierpijnactiviteit bij uitstek bleek het brandingraften: die golven gaan niet vrijwillig aan de kant en ook in de crew zitten nog altijd mensen die denken dat je met een bottoms-up-model resultaat kan boeken.
Het blowkarten bleek eveneens een aanslag op het gestel. Op gang komen is met zo’n zeilwagentje simpel genoeg, maar weer stoppen is dat niet. Gelukkig vlogen de onderdelen van deze karretjes er links en rechts af, zodat degenen die niet per ongeluk de zee inreden, binnen een paar honderd meter meestal genoeg wielen kwijtraakten om tot stilstand te komen – maar er waren er toch een paar die zichzelf hierbij op een fikse wandeling trakteerden.
Bedrieglijk simpel was verder het powerkiten. Dit vliegeren voor gevorderden is leuk zolang je genoeg weegt, maar wie een beetje op de lijn let, kan er dus een gebroken sleutelbeen aan overhouden. Beterschap, Annemarie!
Toen waren de dure spelletjesnamen op en viel de organisatie terug op uitdagingen als touwtrekken en wandelen met vierpersoonsschoenen of mansgrote opblaasbare hamsterwielen. Dat was inderdaad wel wat vermoeiend, maar het netto-effect was dat iedereen ‘s avonds te gaar was om de bar te verlaten en aangezien er per barbecue een degelijke bodem was gelegd, brak de drankrekening alsnog alle records.
Dat mag overigens dubbel opmerkelijk worden genoemd, want naast de traditionele whisk[e]y-proeverij had de bar dit jaar ook concurrentie van het uitstekend drinkbare Koffie-bier. Dat veroorzaakte wel enige hoofdpijn, maar dat kan ook aan de uitbundige aanprijzingen van de brouwer liggen. Dat zal met uitvoerig regressietesten aan het licht gebracht moeten worden. Ondertussen kreeg team ‘I’m on a boat’ de hoofdprijs van het strandevenement. Die bleek uit nog meer Nerf-schiettuig te bestaan, wat de feestvreugde dus nog verder verhoogde, behalve bij dat ene teamlid dat zijn nieuwe speeltje terstond bij zijn vrouw moest inleveren.
Het is ons elk jaar weer een raadsel waar die verhalen over contactgestoorde nerds toch vandaan komen: de combinatie van gezelligheid, gadgets en gerstenat leverde zoals altijd weer een fantastisch weekend op, waarover nog jaren nagepraat zal worden. Het beste bewijs daarvoor werd geleverd door de twee zoontjes van een nieuwe collega, die met enige tegenzin aan hun eerste MoaM waren begonnen, maar aan het eind eendrachtig verklaarden: "Wij willen ook nerd worden!"
Dat komt vast goed.
Bestest headshot evâh!