Een man uit Cambridge heeft de eerste drie modules gereed van een processor die zo groot wordt dat hij een complete wand beslaat. De man wil de werking van een processor inzichtelijk maken door hem extreem groot te maken.
De man, James Newman, begon vorig jaar met de bouw van de processor, die, eenmaal gereed, een oppervlakte van 14 bij 2 meter moet innemen. De ‘megaprocessor’ bestaat uit verschillende modules, die elk een groot frame beslaan en een onderdeel van de processor vormen.
In februari wist hij de State & Status-module met onder andere het statusregister af te ronden, gevolgd door de alu in mei. Zondag slaagde hij erin de general purpose registers gereed te krijgen. Nu moet hij onder andere nog werken aan de modules met special purpose registers, de decodeersectie, de input-output, ram en rom, allemaal op grote schaal. Eigenlijk hoopte Newman zijn project eind 2014 al af te kunnen ronden, maar de nieuwe deadline is op ‘zomer 2015’ gezet.
De drijfveer van de technicus is dat hij wil laten zien hoe computers precies werken. “Probleem is dat we niet kunnen krimpen om erin rond te lopen, maar we kunnen omgekeerd wel dat ding groot genoeg maken”, schrijft hij. Bovendien wil hij met leds zichtbaar maken hoe de data zich voortbeweegt in de megaprocessor.
De processor gaat uit ongeveer 14.000 transistors bestaan, minder dan de 8086 van Intel, die in 1976 29.000 transistors op een oppervlakte van 33mm² wist te proppen. De 16bit-megaprocessor, met een externe bus van 8bit breed, krijgt verder een ram- en prom-hoeveelheid van 256 bytes. Er is een 500W-voeding nodig voor de aandrijving, maar vooral de 3500 leds zouden flink wat energie nodig hebben.
