Halo & MGS: wurgcontract van het succes

0
311

De E3 is achter de rug en de gamefabrikanten hebben hun kaarten op tafel gelegd. De nieuwe Halo- en Metal Gear Solid-games werden koeltjes ontvangen, maar Jan Meijroos snapt waarom.

Nu de rook van de E3 langzaam is opgetrokken, kunnen we de balans op gaan maken. Een aantal dingen staat vast: dit najaar komt er weer een reeks blockbusters aan, games besturen met sensorcontrollers wordt steeds belangrijker, Nintendo wist weer een beetje goodwill terug te winnen met de aankondiging van een aantal ‘echte’ games en Sony en Microsoft hebben beide zeer interessante first- en third-party-shooters in hun portfolio.

Opvallender is hoe weinig ophef er de afgelopen weken over Halo en Metal Gear Solid is geweest. Waar Halo 3 nog voor complete volksfeesten en massale extase zorgde, kwam Halo 3: ODST niet echt lekker uit de verf. Nu ook nog bekend is geworden dat voor de add-on in de winkel de volle mep moet worden betaald, neemt de kritiek toe. Niet dat Microsoft er mee zal zitten: de game zal, met name in Amerika, zeker weer miljoenen keren over de toonbank gaan. De gameplay is ondertussen echter wel ingehaald door genrebroeders Gears of War en Far Cry 2 wat vrijheid betreft en door Call of Duty op het gebied van spektakel. Zelfs op de Halo Reach-teaser werd mat gereageerd.

Typischer dan dat Microsoft beide games graag ziet verschijnen is het feit dat Bungie ze maakt. De breuk tussen Bungie en Microsoft eind 2007 zorgde voor veel ophef. Microsoft en Bungie zouden nauw samenwerken maar Bungie – ooit voor veel geld door Microsoft overgenomen – wenste weer zelfstandig verder te gaan. De ontwikkelaar wilde meer creatieve vrijheid en tot het einde der tijden Halo-games maken paste daar niet bij. En waar komt de ontwikkelaar nu mee aanzetten? Halo Reach, een prequel van Halo. In deze game zien we waarschijnlijk hoe de protagonist uit de reeks Master Chief werd. Dat is best interessant, maar het is wel gewoon weer een nieuwe Halo-game. En bovendien komt eerst nog Halo 3: ODST uit. Voor een ontwikkelaar die per se zelfstandig wilde zijn om andere paden te verkennen is de keuze om toch twee Halo-games te maken waarschijnlijk gebaseerd op het aloude middel: geld. Nogmaals, Microsoft kun je het nauwelijks kwalijk nemen want Halo is en blijft een gigantische franchise, maar van Bungie vind ik het een beetje zwak.

Een soortgelijk voorbeeld kwam deze E3 van Mister Metal Gear: de Japanner Kojima. Hoewel we hier te maken hebben met een unieke persoon die de wereld prachtige games heeft geschonken, neem ik uitspraken van de man vanaf heden niet meer serieus. Na iedere Metal Gear-game loopt meneer te jammeren dat hij nu toch wel iets anders wil gaan doen en dat hij klaar is met de populaire serie. Dat was al na MGS 3 en vervolgens ook na MGS4. Wat kondigt Kojima aan op de E3: drie nieuwe Metal Gear-games! Metal Gear Solid: Rising voor de pc, de PS3 en de Xbox 360, Metal Gear Solid: Peace Walker voor de PSP en Metal Gear Arcade, wat niets anders is dan Metal Gear Online maar dan voor de Japanse arcadehallen. Ook in Japan stinkt geld blijkbaar niet.

Natuurlijk zou Konami gek zijn om de Metal Gear Solid-franchise te stoppen want er gaan miljoenen exemplaren van de game over de toonbank, maar ook hier geldt dat Kojima in interviews maar blijft volhouden dat hij wat anders wil doen om vervolgens doodleuk weer een nieuwe MGS te maken. Als ik een suggestie mag doen: probeer weer eens een nieuwe Zone of the Enders, een nieuwe Boktai of echt iets compleet anders wat de wereld versteld zal doen staan.

Halo en MGS zijn tegelijkertijd vloeken en zegeningen. De series zijn ongekend succesvol, het publiek wil meer, het hart van de ontwikkelaars wil iets anders, maar het hoofd en de dik gespekte bankrekeningen geven uiteindelijk de doorslag.