Gamen, de bron van al het kwaad

0
275

Na het drama in het Duitse Winnenden, waarbij een tiener een bloedbad op een school aanrichtte, wezen de eerste beschuldigende vingers al snel naar ‘gewelddadige games’. Jan Meyroos kijkt er niet meer van op.

Ai, ai, ai. Ik was er al bang voor. De Duitse schutter die in het plaatsje Winnenden een bloedbad aanrichtte, speelde volgens diverse media gewelddadige games. Counter-Strike, onder andere. Tim Kretschmer vertoonde volgens een van zijn vrienden bovendien vreemd gedrag en hij zou enkel nog horrorfilms willen kijken. Ook was Kretschmer vorig jaar enige tijd onder psychiatrische behandeling, in verband met depressies.

De discussie over de relatie tussen gewelddadige games en het gedrag dat uit het spelen ervan zou voortvloeien, is al vaker gevoerd, en ik vrees dat we de komende weken opnieuw in cirkeltjes gaan praten. Beleidsmakers en verontruste ouders zullen opnieuw met het vingertje wijzen naar computerspellen, er zullen wederom wetenschappers aan het woord komen die stellen onomstotelijk bewijs te hebben dat games een slechte invloed hebben op de jeugd, en ik ben sinds het drama al twee keer opgebeld door radiostations, om als gamekenner mijn zegje erover te doen. Maar ik heb daar geen zin meer in.

Wat er is gebeurd in Duitsland is verschrikkelijk, maar games als zondebok aanwijzen is te gemakkelijk. Wellicht zouden de media hun pijlen eens moeten richten op het feit dat iemand blijkbaar een wapenarsenaal in zijn schuur kan hebben opgeborgen. Misschien kan de vader van Tim eens uitleggen waarom hij zijn zoon meenam naar een schietvereniging, terwijl de jongen bij een psychiater liep en depressief was. En misschien moeten we gewoon accepteren dat als miljoenen mensen een bepaalde hobby uitoefenen – zoals gamen – er altijd wel een paar figuren bijzitten die tot vreselijke dingen in staat zijn.

Wordt gamen niet als bron van gewelddadig gedrag neergezet, dan zorgt gamen wel voor  een vroege dood of overgewicht. Althans, volgens de Britse overheid, die met de Change4Life-campagne de Engelse game-industrie de afgelopen tijd tot woede heeft gedreven. Posters met een jongetje, zittend op de bank met een spelcontroller in zijn knuistjes en vergezeld van de tekst “Risk An Early Death, Just Do Nothing" zijn de grote gamepartijen flink in het verkeerde keelgat geschoten.

Wat wil dit alles nu zeggen? Dat gamen nog steeds door veel mensen als iets negatiefs wordt gezien. En dat een campagne als Vitamine G, die beoogt dat gamen juist goed voor je is, zeer aandoenlijk is maar nauwelijks impact heeft op beleids- en opiniemakers. Kortom, er is in al die jaren nog weinig veranderd aan de traditionele beeldvorming die er rond games hangt, terwijl de industrie alleen maar groeit, er meer games dan ooit worden verkocht en mensen – jong en oud – steeds meer gamen. Games zullen bij toekomstige voorvallen als die in Winnenden gewoon de zwarte piet toegespeeld blijven krijgen. Ik kijk er niet meer van op, en heb me voorgenomen me er niet meer druk om te maken.