ESA-leden hebben tijdens een EU-vergadering besloten om een nieuwe raket te ontwikkelen. Deze moet de Ariane 5 gaan vervangen. De Ariane 6 moet goedkoper te bouwen zijn en tevens zouden de kosten voor het gebruik van de raket omlaag moeten.
De ESA-leden hebben in totaal 5,92 miljard euro ingezameld om de komende jaren diverse projecten van de Europese Ruimtevaartorganisatie te bekostigen. Eén daarvan is de ontwikkeling van de Ariane 6, een nieuwe draagraket die de Ariane 5 moet gaan vervangen. De nieuwe raket moet goedkopere lanceringen mogelijk maken. Het besluit tot de ontwikkeling van de Ariane 6 was niet zeker, omdat Duitsland eerder pleitte voor een upgrade van de Ariane 5. Voor de ontwikkeling is 4,3 miljard euro uitgetrokken.
Volgens de ESA is een opvolger voor de oude maar betrouwbare Ariane 5 hard nodig omdat onder andere in de VS de prijs voor lanceringen daalt door de komst van SpaceX, een bedrijf dat in 2013 werd opgericht door Elon Musk. Een SpaceX-lancering kost circa 50 miljoen euro, terwijl voor elke Ariane 5-raket die gelanceerd wordt het budget rond de 130 miljoen euro ligt. De Ariane 6 zou twee satellieten moeten kunnen lanceren voor circa 90 miljoen euro en daarmee de positie voor het Europese ruimtevaartprogramma moeten verbeteren.
De Ariane 6 zou volgens de planning van de ESA in 2020 zijn eerste vlucht moeten maken. Daarvoor wordt een consortium opgericht door Airbus Group en motorenbouwer Safran. De draagraket moet, afhankelijk van de missie, met twee of vier raketmotoren uitgerust kunnen worden. Voor de raket, die een hoogte van 63 meter moet krijgen, zal een nieuwe raketmotor ontwikkeld worden die tevens geschikt is voor een verbeterde versie van de Vega, een lichtere raket die door de ESA wordt ingezet om kleine satellieten in een baan om de aarde te brengen.
Het voorlopige voorstel voor de Ariane 6 betreft een drietrapsraket met variabele specificaties. Afhankelijk van de payload en de baan waarin die gebracht moet worden, kan de raket een A62- of A64-configuratie krijgen. De lichtere A62-versie is voorzien van twee solid rocket boosters voor de tweede trap, waar de A64-versie vier van dergelijke srb’s heeft. De eerste trap is gebaseerd op een Vulkan-motor met vloeibaar zuurstof en waterstof. De derde trap is gebaseerd op de huidige derde trap van de Ariane 5-raket en betreft een Vinci-motor die weer op vloeibaar waterstof en zuurstof loopt.
De Ariane 6-raket zal payloads tot 4,6 meter in doorsnede kunnen dragen. De A62-configuratie kan een enkele satelliet dragen, terwijl de krachtiger A64-versie twee kleinere of een zwaardere satelliet kan dragen: de payload zou tot 10 ton bedragen. De raketten kunnen ingezet worden voor levering naar zowel lage banen voor onder meer communicatiedoeleinden als geostationaire banen.
